Vaak ben ik, samen met mijn opdrachtgever, maanden aan een project bezig voor het aan de wereld wordt voorgesteld. Dat was niet anders voor de kleuterroutes die ik bedacht in opdracht van Regionaal Landschap Kempen en Maasland. Toen de doewandelingen officieel werden geopend, was het dan ook heerlijk om al die enthousiaste kinderen en ouders in actie te zien.
Nadat ik het in eerdere blogs had over het schrijven en realiseren van boeken, wil ik je nu graag tonen wat je kan doen om niet maandenlang over de dozen te struikelen. Hoewel, zo’n gebroken been is een goede motivatie om alvast aan het volgende boek te beginnen…
Bloed, zweet, tranen, nekpijn en een partner die zich verwaarloosd voelt: het schrijven van een boek eist zijn tol. Na maanden hard labeur is het dan eindelijk zover: de teksten zijn klaar. Hoera! Nu kan je aan de slag.
Eind vorig jaar schreef ik de teksten voor zes filmpjes over de Groote Oorlog in Gingelom. Acteurs van de plaatselijke toneelkring vertaalden mijn teksten op treffende wijze naar het lokale dialect.
De afgelopen jaren stond ik mee aan de wieg van heel wat boeken. Omdat ik vaak vragen krijg van mensen of organisaties die dromen van een eigen boek, deel ik hier graag mijn werkwijze.
Het is onnoemelijk veel werk. Het duurt maanden voor je het resultaat ziet en aan de buitenwereld kan tonen. Er zijn honderd-en-één dingen waar je aan moet denken – en die je dus kan vergeten. Er zijn knopen om door te hakken, deadlines om te halen en teksten die voor de zeventiende keer moeten worden nagelezen. Heerlijk, toch?
Voor wie zich afvraagt wat ik in 2018 zoal heb uitgevreten: een bondig overzicht!
Het is weer die periode van het jaar waarin communicatiemedewerkers informatie en cijfers voor het jaarverslag verzamelen met een toewijding die doet denken aan eekhoorns die hun wintervoorraad bij elkaar sprokkelen. Dappere mannen en vrouwen pennen duizenden woorden bij elkaar, gieten cijfers in monsterlijke tabellen en waken er zorgvuldig over dat niets of niemand over het hoofd wordt gezien. Maar wie leest dat allemaal?
Schrijven onder andermans naam. Ik doe het de laatste jaren wel vaker en het werkt absoluut bevrijdend. Het subtiele schaduwbestaan van de ghostwriter begint me steeds meer te bevallen.
Wanneer ik kinderproducten maak voor opdrachtgevers, blijkt dat ze vaak al heel lang met dergelijke plannen rondlopen, maar niet goed weten hoe te starten.
